Teaching Koco Racin - Session #1

We trained a neural network with Koco Racin’s writings.

Each time we collected autogenerated texts in different phases of the training procedure.

You can read and see how the trained neural network is learning and accepting Racin’s writing style, gradually.

# 01

:::::::::::: :: :: :: : :: :: :: : :: : : : : :: : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : :

# 02

:::: : : [ : ]] Ноеми (:) Ноеми (::::::::): []) : [(]] :] Бог : се: повеќе: повеќе: од:::: кои: на; и:::::.: мир за мир во печат,: има моќ: моќ:::: за,::: уз.,,,;… вистина.: работи од :,,… од срце можат: има: да и в очи: го: уз.> акции. Бог: се:,,не му.: уз. И уз. ед. Доијхиго. Уз.цмхв. 4 687. год. Бог: Бог: моќ.:: власт.:: : правилниците на: за: вечен:: уз. Горе на: -> Бог: Бог: Бог: моќ.:: ги исполнува:::,. Рече:, [: ] – ] [].. на: да:: името му припаѓа: од: на: од:: рече дека:: за: : ::: верувања… [� џеб: )…. на: [‣] Тој рече: – Јас: [ ‭] од: Бог: моќ: рече: Бог: моќ:… од: :;… дека: свештеници: за:):… од:: Во:: ” Го реков:::… Бог: моќ::… но:): од: :> – Бог: дозвола:: во сопственост:… тој:: тие: немаат надлежност над:: тоа што::>… ]] во:.> Бог: моќ,: Јас: тие:: има: над: Бог: се: од::.. да: од::::::,::::::::

# 03

ата мајка и дете на куче кое е заробено од куче и се вика Јутсиерда, куче од расата Јутсиерда, куче кое живее на планината Сулсиерда. Јутсиерда е куче-куче, куче од расата Јутсиерда, куче со слаб раст, кое што многу куче. Јутсиерда е куче со слаб раст, чија што сила може да се спореди со онаа на кучето Јутсиерда. Јутсиерда го носи нејзиното куче назад по, долго околу 25 сантиметри и е постојано во лет. Јутсиерда е кучето кое што куче кое што куче, кое што многу кучиња. Јутсиерда е куче од расата Јутсиерда, куче од расата Јутсиерда. Јутсиерда го носи нејзиното куче назад по, мало куче кое што живее на планината Сулсиерда. Јутсиерда живее на планината Сулсиерда, куче од расата Јутсиерда, куче од расата Јутсиерда, куче кое живее на планината Сулсиерда. Јутсиерда живее на планина Сулсиерда, кучиња од расата Јутсиерда. Јутсиерда е куче кое што многу куче со слаб раст, кое што го нарекува Јутсиердаче. Јутсиерда е куче од расата Јутсиерда. Јутсиерда е куче од расата Јутсиерда, куче од расата Јутсиерда, куче од расата Јутсиерда, кое што мало куче. Јутсиерда живее на планината Сулсиерда, куче од расата Јутсиерда. Јутсиерда живее на планината Сулсиерда, куче кое што многу куче. Јутсиерда е куче од расата Јутсиерда, куче од расата Јутсиерда. Јутсиерда има куче од расата Јутсиерда и се вика Јутсиерда. Јутсиерда има куче од расата Јутсиерда. Јутсиерда се куче од расата Јутсиерда, куче од расата Јутсиерда, куче од расата Јутсиерда и куче од расата Јутсиерда. Јут

# 04

# 05

човек ли ги крие војна ли ги крие ли ги крие ли се плашат ли ги крие ли ги крие ли ги крие ли му ги крие ли им ја крие ли ги крие ли, како ги крие ли ги крие ли ги крие ли ги крие ли ги крие ли ги крие ли им ги крие ли ги крие ли ги крие ли ги
ли ги крие ли ги крие ли ги крие ли ги ли ги крие ли ги има ли ги крие ли ги крие ли ги крие ли ги скривај ли од солзи ли на болка не скри ли ги крие ли ги крие ли не се крие ли ги крие ли само за
ли ќе им носи ли крие ли ги срам ли очите ако куќа незнаеш ли што да се скриеш ли на небото да се крие ли ја крие ли на него ли, што прави ли им го крие ли на коските, што зда прави ли само ги крие ли на непознат, кој ли ја крие ли ги крие ли на себе ли ги крие ли? ли ги отвора ли ги крие ли со непознат човек ли ги крие ли ги крие ли та ги крие ли под ли гради ја крие ли ги крие ли ги крие ли на далеку ли ги крие ли ги крие ли ги крие ли ги крие? ли им ги крие ли очите веднаш покрај таговно врвка и ли ги крие очите? ли ги крие ли очите, што ја крие ли ги крие ли ги крие ли ги крие ли над патиштата што ги крие ли ги крие ли ги крие во гради ли ги скри ли крие ли по нив ли ги крие ли ги крие ли ги крие ли ги крие ли ги крие ли што кога
ше на далеку ли пееше ли се лизе ли ја крие ли кај се крие ли ги крие ли ги скри на далеку ли ги крие ли ги чека ли ги крие ли ги крие ли ги крие ли ги крие ли крие и ноќта крие ли ги лизе ли по смртта и скришно се крие ли му ги крие ли рацете без срце срцето? ли ги крие ли деновите кога не скри ли ги крие ли ги крие ли на вино ли ги крие ли очите? ли си ги крие ли своите солзи и солзи ли ги мие ли таговно да се крие ли ги крие ли ги крие ли ги крие ли ги крие ли ги крие ли ги крие тагите твои ли ги крие далеку ли од срце –
ли ги крие ли ги крие ли се од него лиши ли ги крие ли? ли стои ли на тој го крие ли очите
ли ги крие ли ги крие и ги крие ли ги крие ли ги крие очите, ли ги скри лизе ли

# 06

дал на живот него цел живот се
и се залетија со
и го снемаја од радост,
и се плашат го снемаја,го снемаја од цел живот само за да ни врват очи ем ништо не појдат,
и в очи со туѓи солзи клетија не можат,
и таго снемаја.
и робјае ги снемајајајаго,
и го снемајајаја и си останаа без радоста ни борба ем незнаја нишчјаа се плашат да се опишат на
и како нова живот.И од нив како со гроб се плашат,и им
и ја не можат и ним.Саменја, таго снемаја како
и стари.Тој по пет години се нажали,нашиот живот -над нив и се дигнаја туѓи.Од нив како дун на лист се шири по полињата:
нашиот живот се згнаси,
и така наведнаа од
и заграбјето,
и како нове
и покрај гробот
и млади изумреа!За него останаа синат,нечива радост сјаат и за
и рујат живот,зошто го снемајаја,
и живот не појдоа.Како
и по пет години го снемаја,
и живнаа и живнаа!
и нажалијаја
и ги снемајае,
и си останаа без ништо
и ги снемајаја,
и се завоија,
и не лиснаа од неа,
и не изумреа.По пет години ја снемаја
и ја снемаја очите,
и пак, и за себе немаше ни да ја будијат, ни робја живот, живот светнаа.Навечер светило проклетаја!
и животрее за себе,
и по цел живот по цел живот за себе.Од што?
и ли одеше, ли одеше по цел свет!Навечер светило,
и по цел свет пеат се пеат песни,дури,така, се пее!Таму ли одеше,
и кој ќе ги пегаше, тагоде животрее.Како на поле пееше тој?
уште ли го земаше полето,ни ги береше очи.И остана на полињата
и не остана.
и остана тој да го чека,го
и
и одеше со песните.Навечер с

# 07

“Немој, не сум, не би, не ми прави песна!
Зоре, не ме направи песна!
Немој, не ме направи песна!
Течи, не ме направи песна!
Живи,
нави,
бездушни,
срдечни,
срдечни,
нивни!Немаше кој да ги дигне!
Не ги пеев!
Живи се,
ути го, не сум тага, не сум радоста наша, не ме смајстор!Ако си радост голема, ќе биде тага голема!
запејте, не земајте.
запејте, не земајте!
запејте, не земајте!
запамнете, не земајте, не земајте!
Не земајте!
сомнежи се, не земајте!
запејте, не земајте!
запејте, не земајте!
Не земајте!
Ти не земајте!
запејте, не земајте!
концере, не земајте!
Не земајте!
Ако останеш, нема да ти кажам.
без да загинеш, не земајте!
И не земајте!
безгнев, не земајте!
согласна, силна, засвири!
каде што не земајте!
запејте!
запејте се, скответе се!
запејте се, песна, да останеш, да останеш да не земаш!
запејте се!
Течи се, да дојде денот!
запали се!
сомнежи се!
запали се!
запејте, ако и за кого ќеш!
Не прави
запејте, не земајте!
запејте!
колкуима за што ќеш!
Течи се!
запејте се, скответе се, чекајте, се клети!
срамете се!
запејте се!
да се!
запејте се!
за борче!
запиши се!
подели се!
запејте се!
подели се!
заработете се!
соНе ме остави!
уште еднаш донеси, ако се вратам, сè нека биде:
запејте се!
каде што си!
Не се вратам!

# 08

Не сум жив незнаен мрак вечна
И дома душа не сакајќи мрак тага, мрак –
Во одаја -И дома болка не сакајќи мрак
Од темнини пусти – слушаш ли – а кога ли – и дома да кажеш – скришно
Деца е – куќа!
Зороне, чумата скришно изгреа –
Не ли му се
Та не ли ме крие
И дома да видам –
Тешката тага –
Пил –
Дојди – ич не споменувај, ич не ме жали –
Не ме жали – море и по тебе –
Зороне, оти очи ми срце не земаБанко – море – таја мака не тага несити
Не ме, море –
Со мотика у троскот –
Тешката тага голема,
со рало не зема –
Делии ми душа боли –
тешката тага голема –
ти реков, Вечна болка не крие свила!
Зороне,
Тешката тага голема –
Та не ме чека
Делии, Вечна –
срце – очи ми душа ненел
Та не ме жали –
Времиња тешки мајстори
Зороне –
Та не ме зема, Вечна радост не зема –
ти ме корав –
срце – солзи –
Тешката тага вечна –
Не ме бањатини, Вечна –
Лична болка не зема
Тешката мака не зема
Тешката тага црна –
очи црни времиња –
Зороне ме таја –
Тешката тага Вечна -Тешката тага голема,
и не сакајќи –
Зороне –
тиз на душата –
Тешката тага ја зема –
Ноќе –
Тешката тага е посилна –
има –
од борбата –
Тешката тешко ронична –
тешката тага по
А на неа
ме – тешко клети –
на неа несити,
туку тешко клети.И кога ќе видам
срце -скорадост таја мака
и болка -тешката тага таја мака -поти времето пие –
та тага по душата –
шумолат – болка ме колни маки.И ноќе ли дојде тој човек -Тешката тага за
тој –
Амо –
нашиот занаетчија –
мајстор за
нашиот живот.
Со солзи во усти
На работа -Тешката тага по туѓи думи –
срце

# 09

И реки ќе потечат
за села и градови –
мојата смрт!
Копнат и како бура!
А од брег на брег вивналиов пуст,
на овој брег в с клинци
да од брег танок мост,
од брег на брег танок мост.Ноќе чума е посилна од зората!Не ли ќе ме покоси
и бремето пшениците
пред тебе,
та од брег ширен широко
у вишен високо
над гробот,
срце – длабини длабоко?Се к’лни карпа –
во борбата скришна под карпа –
на трудот
и с’лнцето златните синџирчешми
и севда безгласна.И петли в село пеат
и зората се зори –
ден морави,
ниски
над карпа в крв се мие
и темнината пие
и темнината пие
силно
светнал
ден!Пробудете се морнисо рало
нато
нато,
по патиштата стрмни,
у вивналиов мост!”И ноќе се над ним дрвјата
у в танок мост –
над карпа в крв се мие
и темнината пие
и темнината пие
силно
светнал
ден!Од сички маки тешки дојдова се таговно
од векот вековит,
од темни зори на утрини летни
и сурови гламњи тешки дојдоваја –
наведени ничкум по темнината!Од утрини летни
до никоја доба на вечери зимни
делие
од утрини летнини летни маки тешки
и темни дубрави на утрини летни зори – студени пусти летни
аргатски маки тешки.Се рути карпа – мрак!
Под мостот вода пие
и темнината пие
а
од далечнините
селски бистри езерца!Од мугрите на брег танок мост танок мост тежок живот,
и  за кого –
ден!Како на вратот л’ска знаме
на брегови животот
и темнината пие
и темнината пие
и темнината пие
фуријата!Како на вратот гердани л’ска знаме!
А в поле над вратот студени
и темнината пие
и темнината пие
силно
светнал
ден!Од солзи –
по утрини росни
од век!Од утрини летни маки тешки
но вишен високо
родиичмаени
донал

# 10

И ако ги криеш коските твои
тука што лежат по тебе
тука што лежат по тебе, речи на душата твоја
за тија росни
по тија темни дубрави –
тука што лежат по тебе, речи на душата твоја
по тија темни дубрави –
тука што лежат по тебе, речи на душата твоја
за тија темни дубрави –
нели, речи на душа твоја
за тија темни дубрави?
нели, тажи и мачат се на борбата за тија темни дубрави?зошто тажи и маки и маки и маки и маки и јадови?Таму горе на небото
зора руди, земја буди,
зора, земја буди,
ден морави шири крила црвенее –
мое срце да се стопиш и да се стопиш и да јадиш.Таму горе на небото
зора, земја буди,
таму горе на небото
зора, земја буди,
таму зора црвенее -таму зора црвенее -таму зора црвенее -таму зора црвенее -таму зора црвенее -таму зора црвенее -таму зора црвенее -зошто да се стопиш и да пусти дојдат таговно?Таму горе на небото
сонце црвенее -таму на небото
ден морави шири крила црвенее -таму зора црвенее -каде да се стопиш и да се стопиш.Таму горе на небото
таму зора црвенее -таму зора црвенее -таму зора црвенее -каде да се стопиш и да се стопиш
за тија темни дубрави?Таму горе на небото
таму горе на небото
таму горе на небото
зора -таму на небото
таму зора црвенее -таму зора црвенее -таму да се стопиш и да се стопиш.Таму горе на небото
зора -таму зора црвенее -таму зора црвенее -таму да се стопиш и ем да се стопиш

# 11

Не пеј песната страдална
набабрена тага,
погледни ми право в очи:
Реч – очи на очи!
Натаму – очи на срце!
Ископајте длабок бунар
извадете ладна вода
натопете лути рани!
Со корка сува леб,
натопете лути рани!
Со грутка на срце затворете
со обрачи –
извадете ладна вода
натопете лути рани!Не пеј песната страдална
по темни сурови!
Мрак да биде – каракамен.Ако ги криеш коските
во огин пламен
тука што лежат по тебе
зошто ги таеш песните на туѓи думи?Тешката тешко засвири!
да светиш, да се стопиш
на поле над гори
за да ја криеш
на дели младината на
несветнал
за да ја коваме
и на војна
од лулка до гроб!Севда страдалнада е, да ја скршиш,
нашаваш да и’ што потешка
и тегне
силно.Тешката тешко засвири!

# 12

И реки ќе потечат –
Реките ќе одвлечат во борбата гробја ќе в село родат
на вековита смрт –
Реките од живини
на векот вековита ќе одвлечат во борба гробја и борбата гробја -Ноќе чума –
ќе чума го дига врбата,
ќе душа да родат
и бреме ќе одвлечат.Како смртта вечна што е
така борба долго трае,и по смртта вечна!
Не ли ќе одвлечат
на вековита смрт!
Реките од живини
и пробудени сили
на копачи –
пробудени силина копачи –
од сички маки
од гроб брег
и бреме ќе одвлечат во борба гробја –
пробудени силина копачи -над карпа и карпа –
над карпа –
пред тебе
на миндер седни непознат.Како смртта вечна што е
така борба долго трае.Сами ковавме кошница во трошна одаја
на гробјаган –
полињата во трошна одаја
на гробјаган –
надер седнивме сичко
наведнат,
појдоса меден –
целиот брат сичко.

# 13

Не ли ти кажав, не ли ти кажав,
не ли ти кажав,
не ли ти реков на проштавање?
Ич не ме чекај, ич не ме пекај
не ли ти реков на проштавање?
Не ми се, не ме пекај
Белград, на проштавање ја пекај
снага по туѓи палати,
снага по туѓи палати,
снага по туѓи палати,
по туѓи палати!Не ми се, не ме пекај
Белград, не ме пекај
снага по туѓи палати!
Не ми се, не ме пекај
снага по туѓи палати!
Не ми се, не ме пекај
не ли ти реков на проштавање, ич не ме пекај
снага по туѓи палати!Знам оти ѓердан веќе не нижеш,
знам, Вело, пусто остана сичко –
Знам оти ѓердан веќе не нижеш,
знам, Вело, пусто остана сичко –
ти ли си и ти аргатка клета?
Тутуни садиш, тутуни нижеш,
ме споменуваш и ем си жалиш
денови?
Не ми се, Вело, жали и клети!
Тутуни садиш, тутуни нижеш,
тутун таговно у монопол редиш,
тутун таговно у монопол редиш,
Величко, мори, пусто остана сичко –
Величко, мори, мори, другачко златна!Подигни очи – очи засвети
онија очи, што душа горат!
Тој што ни, Вело, однесе сичко —
тој ни остави од темно темен гроб,
нашиот живот за татковина,
тој ни остави од темно темен
веков за мака –
тој ни остави од темно темен,
веков за мака – но и за мака – но и за борба.
Тој ни остави од темно темен
веков за мака – но и за борба.
Тој ни остави од темно темен
веков за мака – но и за борба.
Тој ни остави од темно темен
веков за борба, од мака – и ние го ништо не видовме,
ораме со рало
а не го дигнавме.В полноќ, наквечер, в прва темница,
одев со грутка на срце
ножови.Тој ни остави од темно темен
веков за борба.

# 14

Ако тргнеме и ние ние
нагоре, надолу в поле битолско,
ако тргнеме со корка сува леб,
оти ќе пропуштиме –
зачмаени,
погледни и ние
надолу в поле битолско –
бело Фиданче
чемрее в поле битолско
и в поле битолско
каде што в поле битолско
в гроб лежи непознат.По сокаците чекорат
в гора,
в гора пеат
и зората се зори –
и в поле битолско
в гроб лежи непознат.И кога в поле битолско
чемрее в поле битолско
в гроб лежи непознат.Надолу в поле битолско
ден лежи непознат.А в поле битолско
в гроб лежи непознат.Но ако тргнеме од в поле битолско
в гроб лежи непознат.Но ако тргнеме и ние
страдалници
од војна световна,
немеконе сме по тежок одзив
од војна световна,
не сме по војна ни по род,
туку по род,
безбројни
по род,
народ и род,
не сме по род,
туку по род,
безбројни
за гороста не сме по род,
покрај род,
по род,
народ.Ако тргнеме и ние од в поле битолско
каде негде в поле битолско
каде чмае –
тука горе на брегови животот ни е непознат.Ако тргнеме и ние од битолско
зора скришно,
ако тргнеме и ние од поле битолско
кадеНие тука горе на небото
шта сме по род,
од поле битолско
кадекадесраме скришно
е -каде – зошто лежат нашите родни
шта?Таму горе на небото лежат
в коските.И од нимфион, гроб, земја, земја
и пробудени сили
и снага,
од гроб до гроб лежи непознат.И ноќе, таговно таговно ж’лнце –
нешто живо пак се мие
и по кривите брегови таговно реди.И ноќе – петлите в поле битолско

# 15

Ако ги криеш коските
и по тебе
на дели млади јунаци
тука што лежат по тебе
за тија темни дубрави –
зошто ги таеш песните?
Зошто по тебе дрвјата
и на дрвјата гранките
шумолат скришно таговно?Таму горе на небото
зора руди, земја буди,
ден морави шири крила
и алова точи свила,
таму зора црвенее –
мое срце ми црнее.Ископајте длабок бунар
извадете ладна вода
натопете лути рани
да не горат, да не болат.Зоро златно и румено!
Зоро слатка посестримо!
Ти изгреваш на далеку —
да ли еднаш ќе изгрееш
силно, силно, дури милно
над долови и над гори
над полиња и над реки
над мојата татковина?Два брега – двата стрмнини.
А од брег на брег танок мост.
Под мостот вода морава –
тече и мие ранава.Тече од векот вековит
и нова и сè понова,
тече, а тука маките
сè стари и сè постари.Тече и влече со себе
сичко што стои пред неа,
а на брегови животот
чмае у троскот зараснат!Течи ми водо студена!
Течи си — рони брегови!
Течи – и нам низ срцето
нели и крвта ни тече?Скотски е, скотски живот аргатски
у темно заѕидан,
до скот сме сниско попритиснати
на овој свет убав.Кој ни ги скрши белите крилца
крилца на галаби бели?
Кој ни замати извори бистри
извори на души чисти?И кој раздвои, и кој раздвои
човек од човек со ѕид?
И кој направи, и кој направи, и кој направи
човек на човека роб!Та човек од човек
да страда
и тегне
и бега
од лулка до гроб! Ти да знаеш, паметуваш
и ем да си на ум имаш –
работник си – и работник
ти ќе паѓаш и се дигаш. Луњи ли ќе пусти дојдат
сонце ли ќе јасно грејне –
патиштата, патиштата
пред тебе се на борбата. Како смртта вечна што е
така борба долго трае.