Teaching Blaze Koneski Poetry – Curated Session #3

Teaching Blaze Koneski - Session #3

We trained a neural network with Blaze Koneski’s writings.

Each time we collected autogenerated texts in different phases of the training procedure.

You can read and see how the trained neural network is learning and accepting Koneski’s writing style, gradually.

# 01

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – се – – тоа – – Јас сум сто сто сто: то – кога по токо на во по водненик – – на – стој, – сте вие, – стој – точненик и назад, ви, видо. – стој и оди – сте јас и тоник во сум – сте јас на сте знајте вие, не сте вие. – сте јас на вас – тоа сте јас. сум јас на се што сум, еве веќе сто токов час назад, таму во тек сме. Што сум видел видна трева. Кој сум ви рекол ви реков сте јас на сила – сте ви дал да ви го  кажам сте вие, сте вие, сте ова, сте, сте само. Но сте ние, сте,јте, никој да ви каже нешто ви треба.,, сте сите вие сте на страна.те ви јас не можам никој во никој близок час ви ја исправам.те. ви треба вас. сте..,,.,,,,,,,,,..,,,,,,.,,,,,,,,.,,,,,,,,,,, -,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,.,,,,,,,,,,, -,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

# 02

.Го љубам.Го љубам.Ти си и јас те сакам.Ти си мое нешто.Ти си моја река.Ти си мој живот.Ти го сакам и ти си мој сон.Ти си мое место.Ти си мое место.Ти си мое место.Ти си мое место.Ти си моја река.Ти си моја река.Ти си мое место.Ти си ме наслатче.Ти си мое дете.Ти си моето дете, мој сон,Ти си моја река.Ти си мој цвет.Ти си ме срце.Ти си мое мало.Ти си мое дете.Ти си мое дете.Ти си моето дете.Ти си мое дете, мој извор.Ти си мој извор.Ти си мое гнездо.Ти си мое дете.Ти си мое време.Ти си мое дете.Ти си мое море.Ти си мојот извор.Ти си мое сонце.Ти си мој извор.Ти си ми река.Ти си мое дете.Ти си мое море, мој извор.Ти си мое дете, мој извор.Ти си ми извор.Ти си мое дете.Ти си моето дете, твој извор, моја река,Ти си мој извор.Ти си мое срце.Ти си моја река, моја река.Ти си мое место.Ти си ми мој извор.Ти си мој извор.Ти си мое место, моја река, мој извор.Ти си ми место.Ти си ми извор.Ти си мое место.Ти си мое место.Ти си моја река.Ти си мое место, мој извор, мој извор.Ти си мое место, мој извор.Ти си ме мајче.Ти си моето место, мој извор.Ти си мое место.Ти си моја река.Ти си моја река.Ти си мое место, мој извор.Ти си мое дете, мој извор.Ти си ми извор.Ти си мое девојче.Ти си мое сонце.Ти си…Ти си мој извор.Ти си мое место, мој извор.Ти си мое дете.Ти си мое сонце.Ти си мој извор.Ти си мое дете.Ти си мое дете, мој извор.Ти си моето дете.Ти си ми љубов.Ти си моја река.Ти си моето дете.Ти си мое дете.Ти си мое…Ти си моето дете.Ти си мое девојче.Ти си моето дете, мој извор.Ти си мое дете.Ти си мое дете.Ти си мое дете.Ти си мое дете.Ти си мое дете.Ти си мое дете.Ти си мое дете, мој извор.Ти си мое дете.Ти си мое дете.Ти си мое дете.Ти си…Ти си…Ти си мое дете.Ти си ми дете.Ти си мое дете.Ти си мое дете.Ти си, мој извор.Ти си ти.Ти си мое дете.Ти си…Ти си…Ти си моето дете.Ти си мое дете.Ти си ми душа.Ти си мое дете.Ти си мое дете.Ти си мое дете.Ти си мое дете.Ти си мое дете.Ти си мое дете.Ти си…Ти си мој извор.Ти си ми на твојата река.Ти си мој извор.Ти си дете, сакам мој извор.Ти си…Ти си ти, мој извор.Ти си мој извор.Ти си ми дете.Ти си дете.Ти си мое дете.Ти си мој извор.Ти си.Ти си ми дете.Ти си мое дете.Ти си…Ти си ми.Ти си моето дете, ти си мој извор.Ти си ми, мој извор.Ти си ти, мој извор, мој извор.Ти си и мој извор.Ти си, твој извор.Ти си мој извор.Ти си, мој извор.Ти си.Ти си ти си и јас, твој си ми треба.Ти си ме.Ти си единствен извор, мој извор.Ти си дете на твојот извор.Ти си мој извор.Ти си, мој извор, мој извор.Ти си, мој извор, мој извор.Ти си ти мој извор.Ти си, ти си.Ти си, мој извор.Ти си јас, сакам да сум дете.Ти си мој извор и мој извор.Ти си твој извор, мој извор.Ти си – твој извор.Ти си мое дете.Ти си, мој извор.Ти си, мој извор.Ти си.Ти си ти.Ти си мој извор, мој извор.Ти си ми, мој извор, мој извор.Ти си, мој извор.Ти си, мој извор. Ти си, мој извор. Ти си, мој извор, мој извор, мој извор, мој извор. Јас ќе ти бидам, мој извор на твојот извор, мој извор.Ти си, мој извор и мој извор. Ти си – јас.Ти си.Ти си, јас си мој извор, моја извор, мој извор, мој извор и моја извор, негов извор, мој извор, мој извор.Ти си, твој живот.Ти си мој извор!Ти си.Ти си, твој извор си, мој извор.Ти си. Ти си мое дете извор, мој извор

# 03

Гостував во родниот град,на корзото,на корзото, на корзото, на улиците, на улиците, на улиците, на улиците, на улиците, на паркот, на корзото, на улиците, на улиците, паркот, на улиците, на улиците…Сетост се слеа во паркот.На паркот и паркот,на улица.Има парк со сите свои убавини.На улиците, на улиците и на улиците, играорците,, на улиците,, на улиците, на улиците, улиците, на улиците…На улиците играорците.Има парк во паркот.Во паркот и паркот, играорците.Има парк во паркот.Нема парк во паркот.Има парк на паркот…со тоа што на улиците играорците се слеваат во паркот, на улиците.Такаш, на улиците играорците.Има парк во паркот, со тоа што на улиците играорците.На улиците играорците.Има парк во паркот…со тоа штош, на улиците!со тоа штош, на улиците – кажува тој.Има паркот.Има парк во паркот.Има парк на паркот, со паркот, и паркот што се слева, на паркот.Има парк на паркот.Нема парк во паркот.Тој што се слева на улиците играорците.Има парк, парк во паркот, играорците.Јас сакам парк во паркот.И покрајшш, јас сакам парк.Каролина, паркот.И покрајш.И еве ти паркот.И таму ќе го видиме.Во паркот се слуша музика, играорците.И еве ти паркот, од паркот се слуша и играорците,ш.Има парк во паркот.Кај паркот?И таму е паркот.И никој.И никој!Со паркот?Во паркот?И јас сега сакам парк!И со паркот!Кај паркот?И пак, каде да го најдам?Јасш!На парк!Се слуша.Но, никој!Ја сакам оваа паркот.И се слуша, играорците.И да не плачам…Јасв!Се слуша?Ја слушам, пее таа, се слуша.Ништо!Но таа е играорка.Што да се слуша?Јас сакам паркот.Таа не сакам паркот!Пред нас е парк.И таа игра!Не знам.И тие што се тука?На паркот е простор на паркот.Пред нив гледам парк, таму има парк.Но јас.Тие не сакам парк!И тие што се тука.Но тие ги нема!Ја сакам паркот.И тие што се тука да видат!Го сакам паркот.Сакам паркот.Тие што ќе се видат.И се смеат, со тоа што, тие што се таму.И тие што ги следам, велат – сакам парк!И тие што!И јас.Тие што не ги познавам.Тие што се таму, зошто неш?Јас!И даме!И тие што.Јас.Тие што.Тие што се борат.И тие што!И сега ме следат.И тие што го вадат паркот.И јас им велам – не сакам парк.Го сакам паркот.Но сакам паркот дам!И никој да ги гледа.Ветувам.И сите вие – што.Сакам паркот дам!Ја сакам и тие што не ги познавам.Но!И тие што!Ја сакам паркот.И тие што.Кај нас – ме следат!Ја сакам паркот.Пракчињата ми го вртат денот.Ти што не ме следат.И тие што се борат, како даме.Тие што се борат.Јасв!Не сакам парк.Ја сакам оваа игра.Тие што – велат, сакам паркот да го видат, да им кажат – сакам паркот!И.И ме гледај!И.Ти си – сега ме гледа!И, тие што!Ти сега си, кажи – сега си ти!Ти што сакаш!Но!Ти што да.Ти можеш?Иш за, ако, кажи, кажи – како сакаш!Ти си.Ти не можеш!И ако те викамш – кажи,.Те знам,!И – сега кажиш ти си!И – кажи си – јас!Ти, – кажи – ти?Ти не можам се, кажи.Ти си!И!И ќе,ш уште еднаш ти.Не можам си, не ти те гледа, сакам!И јас да!Ти си ми кажи нешто.И! си, знам! ја!Ти се спрема, кажи!Ти ќе кажува,, ме сака.Ти минеме, јас што стои.Ичи.И, што…с.Ти?Сочува си го вели, ти го ти си ме јадеме, таа и сега ти се молат.На твојот живот, ти си:3ат како кажи.

# 04

– за мене – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тагата – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тагата – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тагата – тага – тага… – тага – тага – тага – тага – тага – тага – тага… – тага – тага… тага – тага… тага – тага… тага – тага… тага… тага… немирна – тага……… тагата…………… љубов…… живот……… тага……… сон………… солзи… тага………… тага……… тага……… солзи…… тага…… солзи – тага…… тага……… тага……… тага – тага……… тага…… тага……… тага…… солзи – тага… солзи – живот -… тага…… љубов……… тага……… тага……… тага……… солзи…… сон… – тага – тага… живот – солзи… – тага… живот…… љубов – живот………… радост…… љубов… живот…… живот – смрт -… тага… живот…… живот…… живот……… здравје… живот…… живот… живот… тага…… дaјјјјјјјјјјјaјaјaјaјaјaјaјaјaјaјaјaјaјјaјaјaјaјaјaјaјaјaјaјaјaјaјaјaјјaјaјјaјaјaјaјјaјaјвјaјaјвјaјaјaјaјaјмеќушт… мака…… крв – каца………
… тага… прочеша… тага… сон… жал……… тага…… и… мака… Искараилaјaјaј,… тагата……… среќа……… тага……… тага……… живот – младост…… тага…… тага…………… тага…
…… тага………… радост…… тага… сон… живот…… тага……… тага…… радост… – сон…… љубов………… тага… сон……… тага………… тага………… сон…… тага……… радост…… мака…………… тага…… сон… тага………… тага…… мака………… мака………………… мака………… сон………… тага……………… тага………… тага… тага…… тага……… тага……… тага……… тага…… тага………… тага……… солзи… сон… тага… тага…… тага………… тага… тага……… тага…………… тага…………… тага…… тага………… тага…… мака……… тага……… тага……… тага……… тага…… тага………… тага…… тага…… тага…… тага………… мака…… тага…… тага…… тага… тага…………… тага…… радост………… тага…… сон…………… тага… тага……… тага………… тага… тага……… тага………… тага… тага…… тага………… тага… тага……… тага… тага…… сон……
… тага… тага……… сон…… тага… жал… тага…… тага… тага…… тага…… тага… радост… солзи……… тага…… тага…… солзи……… тага… тага…… тага……… тага… тага… тага… тага…… сон… тага…… тага…… мака… тага…… тага… тага… тага…… тага… тага…… тага… тага…… тага……… радост…… тага… тага…… радост………… тага… тага…… љубов… тага…… тага… тага…… тага… тага… тага… сон…… тага… тага… мака……… тага… тага… тага

# 05

се слуша. Знам како се слуша. Знам дека. Во ред е, еве зошто. Не е можно. Да се слуша. Не може. Без да кажам само да се слуша. Не е можно.. Го слушам само ова. Знам како се слуша………….., легната…………
, си………. се……….. се… –.. – – На
ограде.
……
а………..
……………………………………………………………. Сака. Сакаањата се. Има.мија: Без да очи ќе. му тек се слуша.
се слуша. му тек е.
. велат:3. сака.
. народен глас.ворбачката му е стара.
.
.
заради.
. –
.Не смее.
– е. не смеат да кажат. Нога.
ижи.

. Има.

астина.
Во паркот се плетат крилја.
штом се слуша.
и се слуша. нови лисја. паркот се слуша, тишина.
.
Оган е. паркот е широк. неговата летна ламба.
Четири странички. поле во паркот се слуша.
штом сака. младост.
На сите страни.
чинка.
Не е. велат.
Четири странички. Синаоган:баптиник.
Од сите страни се слуша.
.

Едно е.

Од сите страни присутни.
.
и ако не друго.
. велат:
Во паркот се слуша: тишината е многу.
3.
И само што беше, се слуша.
Од сите страни околу паркот.
идат, гласи:
Уморен си, кој си ти!
.
И само што е.
. Уморен си.
. Во паркот се слуша: -„Но, тие што си ти, сами си зборуваат. Ви велам: ако сте многу. -„Зошто ми се толку многу и многу, ви кажувам: ви кажувам. Знам како се слуша, гласи:,,Одовде се молам за мене.„Се молам за тебе.Јас. Што правам?„Пак ми вели. -„Пак си живеел. Сакаш да те слушам.
„Но ова е мој ден. Пушти ме.„Зошто тогаш. -„Еј кажи го она штош„.„штом нема во мене„. -„да бидеш сега.
„
-„Ништо ми рече.„Ти што би ми бил, жив сум…”„…„Ти ќе бидеш само тогаш. -„да не ми го речеш ова. -„Не ми е судено. Во таа година-за..
Пак ме има, ми вели. Сега ќе те слушам.
а ова е само мој ден…, сакамш да бидамш, сакамш ми дојде како што се множиш..
Не ми го враќаш –
што знам?
И јас сега ме нема-прославен и нема друго..-„Знам е она… -„Јас, какво, ќе си умрел.

-на денот ќe ти
, ќе бидеш,
–
.-јас?
.е ти. Знам. И ти е да се молам, колку ќе јас јас. да бидам ми се каже. има
„ ме..-Јас тебе ќе те заборавамме ќе те се – ми бидем и ти си – вели тој, вели……ш-„Јас, ти нема да си мене како си ќе те не сегам

# 06

Не!
Внесувам песна на улица.
искривена песна од моето срце.
За тебе, таа што ме грее,

а и
а, таа, таа што ми пее.

на што со љубов ја гледам.
што е,
но
таа што ме дарува.
искриена.
сеќава песна.
што во срце го слушам.
што сум, не,
а гласот на земјата
и таа што ме гори.
поблизу што сум јас.
на себе што сум надвор од она што ми го ветува,
искриена песна.
што е,
искривена песна од мојот дух.
што е.
очите се
од оние усни стапки,
а звуците на земјата
на што ги носат,
а гласот на сонцето што ми пее,
а гласот на ѕидот од мојот живот,
искриена песна.
очите ми ги љубам.
што ќе речам.
со нив се радувам,со нив сум
а.
во мене ќе се роди,
што ќе каже,
а денот мој
што ми го ветува.
за тебе, како што си јас,
а денот мој што те слави,
како што е смртта,
искриена.
искриена песна.
што се знеме што се крие,
како што ти си ми,
во тебе ќе се врати.
колку пати ќе те чувам,
ти ќе бидеш само на едно место.
што ќе речам, што ќе кажат,
а денот мој што те слави?
поблизу што си ти, тоа што.
јас ќе речам.
по
со толку силни бранови
со толку силни бранови што ќе ме стопли.
од овој извор на тагата, јас со солзи ќе те чувам.
што би рекол, ти ќе бидеш на друго место.
што ќе кажат,
и што би рекол, тоа што, песна
но тоа ќе кажеме.
во тие дни не се радувам, ниту пак се радувам.
со тие што ќе ме видат,
на мене нема да те сетам,но таа не е толку силна.
што би рекол,
што би рекол.
ти се смееш?
но сега не?
од овој извор што ми го ветувам,
што би рекол,
а бил.
што ќе каже, што би рекол?
што не би рекол?
што не би рекол, што би кажал?
што би рекол,со љубов нема да кажат?
и што би рекол?
што бив било друго, што би рекол.
а дали не бил.
што би рекол?
што би и со љубов ли била?
што би рекол, зар би сакал, зошто не бил.
како да каже, како е мојот живот да мине?
што би,
во тие денови што треба да ги кажам?
што да кажам?
што би рекол, јас
што би?
што би, тоа да го рече?
штошто би?
што бил.
што би ли би, што би.
што би што би?
што би, тоа би рекол?
штоза тебе би рекол,
а?
што би!
што би, на што би,што би,
што би, колку пати, колку пати би рекол, како е за тебе,
а и како ќе рече, ниту што би, од толку многу и многу пати, само како да се радувам?
очите ми велат дека таа би ми го кажал, само ти ќе ме знаеш!
што би рекол, се мислам.Да не заборавам ли.
што би?
што биле, какво е, зар би, таа би му го кажала?
што би рекол, да би те викнал?
што би рекол, ти не би сакал, само јас би.
што?
што била?
што би рекол?
што би рекол?
што би те чекал, јас, таа би те прашала, од мене – што би рекол.
а каде сум јас, зар, што би би реколла, ми се радувам?
што би рекол, јас би ми го реколше, што нема,
но би те ќе биде.
што била, зар би?
што би рекол, што би рекол,
што би реколше
што би таа ќе пее, што би ме видела.
што би рекол
што би рекол?
што би рекол во мојот душа,
што ќе вели.
што би, јас, што би рекол, какво место да би ме чуе,ни, како по, какво лика,

# 07

Оган:
Па нели е ова?
Оган:Но зошто нема што да кажат?
НоДа можев да запрам и јас како даДаДа можев и јас да запрам!
И акоДа можам да запрам, јасДаДаДаНе може.
Оган:Но зоштоНе да запрам?
Оган:Мислиме декаНо зоштоСирота:Јас мислам, ми треба?
Да можам само за да бидам со мене,да го гледам она,да го гледам она…И ако не можам, ке бидам со тебе, ке бидам со тебе.
Што ми треба?
Не може никој да го гледам…Оган:Но што да правам? Зар нема да те препознаам?
Да можам да запрам!
Мислиме:Што да, ми треба?
И акоНе можам, ќеДам.
Оган:Мрз!А зоштоЈас мислам дека…ЈасДа можам да запрам…
Како даСлушаш:ЈасДа можам…Ти си она што си го!
Не може никој да го гледам…И што да сторам?
Јас можам да запрам…Никој да не се гледа:Јас сакам.
Јас сакам!Мрз!Никој да не јаде.И кој е…А кој ли може да го разбере…Јас сакам?
И јас сакам да те гушнам!
Оган:И јас сакам да те гледам…ЈасДа не можам!
Зошто да не бидам со тебе?
И само сакам да те знам.
Не може никој да го гледам.
А кој не може да го разбере ова?
Јас сакам да те следам.

Не може никој да ме слуша…ЈасДа можам и јас да те препознам.
Не можам да те препознаам…ЈасДа можев да запрам.
Јас сакам да бидам со тебе, ке сакам да те знам…ЈасДа не сакам…Ти сакам.
Знам декаДа не е љубов.
Оган:Знам дека сакам да те знам.
Не може никој да ме чуе.Ти не можеш ништо да направи.
И јас сакам да те сретам…Не сакам да те гледам.

Јас сакам да те знам.
Мислам декаНе е љубов.
Не треба да се лути,ноДа не е љубов.
Не.
Ти не можеш нешто да ме вратиш,Ти нема да ми дадеш.
Ти не можеш да ме спасиш.
Но што е тоа?Јас те љубам…Оган:А мене сакам да ме бараш, и да те гушнам.
Те сакам.
Да не те препознавам!
В ред еИ зоштоА со љубов пристапија.
А мене ми треба.
Со неа немам.
Но на сон не ми е живот.
Не сакам да те знам.

И не треба да те спомнам.
Оган:Сакам да те слушнам!
Оган:Кој бара да ме суди?
Немој да те чувам,Ти не сакам да те чувам.
Ти треба да знаеш декаОган:Ти мене нема да ме донесе.

Се лечам.
В ред еНемој да те сакам.
Немој да те спомнам мене.

Оган: Не е љубов, тоа е љубов.
Туку ти си оној што сака.
Оган:ЈасЗа мене љубов стара, само љубов немам, сакам да те знам.
Немој ме мене, јасМртвило, сакам да те сакам.
ЈасИ што сега ќе те љубам?
Се лечам, те сакам.
ЈасОган, да те гледамш, сакам да те чувам и да те љубам.
Немој да те гушнам.
Петх, сакам јас сега да те гушнам.
Оган: Да бидам човек, јасНе сакам да те заборавам.
ЈасНо како сакам да те гушнам.ЈасТи треба да те чувам, сакам да те сакам.
Не треба.
Немој да те сакам.
Не можам ништо да те следам, ти да те знам.
Срцех, те сакам да те слушам.
Чувај се, и тебе да те препознаам!Ти не ме сакашм.Се барам.Не декаНе можам да те барам.
Те љубам.
И само не сакам смртта да те гледам тебе,
оган!
Не да те заборавам.
И еве да те гледам, јас ќе те знам.Те сакам да те кријам, мој ми треба. ЈасКако тебе да те слушам.
И ти мене, јас да можеш, сети ми биде мил да го сакашОган, јасЈас немам да те сакам.Сакам да те следам, јас те

# 08

младост,

ога се смирува,
ога во родниот град тоне.
Ога, сам сум и болен. Синот мој е мртов и во гробот не е.
навечер сам сум,
а во гробот не се плашам.
Со поглед ми застанува,
и ми застанува.
И покорен на гробот ми застанува.
Немој, сам сум и болен да те следам,
прочинет сум, само да те чувам.
Со трепет сум.
Јас сам сум, сам сум и болен да те следам.А штом си болен, сам сум и мртов.

И со трепет сум роден,
ога те сакам.
Ми се губи умот,
не те знам.
И со ужас плачам.
Другак ми се губи, само
оган сум и болен.
Одам чекор по чекор, назад сум.
Јас сама те слушам.

Кажи, што треба да правам.
Одам чекор напред, назад во животот.

И се радувам на
и никој не ме гледа,
ога не те познавам.

Како што сум јас, сам сум жив.
И сега сакам сам да те следам.
Одам чекор напред.
А што барам, сам сум, сам сум и болен.Кај да си го сретам твојот гроб,
што треба да барам?

А дали таму ќе те најдам?
Не, не?
Од овој час сакам и ти да го бараш?
И еве што сакаш од мене.
Што е она?
Како си ти јас жив? Што сакам да речам?
како ќе те чувам?

И како ќе те препознам?
Што ќе те препознам?
Јас сакам да те знам.
Зошто ти да го бараш?
Јас сакам и ти да го бараш.
одоштоТи што ќе ме знаеш?

Ти што ќе ми речеш?
И како ќе го барам?

а што ќе речам?
а дали-Јас ќе те чувам?
како ќе го препознаеш?
што ќе речеш?

одоштоДа не знам?
заради белината, тишина,
оган?
И како ќе те чувам.
одоштонад гробот,
по два прста,
оган од нас,
да не знае никој.

Не, не знам.
Да не знам.
одошто не знам.
Но кој ќе ме разбере?
заради тоа што?
на каков начин ќе те роди.
при што и јас ќе те знам?
не велам.
Не, само треба.
Не!
одоштоНе сакам да знам.

Немој да знам, ниту пак да знам.
одоштокаде е ова?
Ти што ќе бидам јас жив.

одоштоЗошто се трудам?
од кадекаде.
Јас немам ништо.
ЈасКако ќе те барам?
Да не знам, колку љубов да те знам?
Да не знам.
одошто не барам?
Не, нема да знам.
одоштов ќе знам, ти што?
Соне!
одоштов што нема да знам,
а колку да те барам.
Јас немам.
Одошто немам?
одоштоЗа дам.
од каденашто ми е?
што треба да знам.

што ќе сакам.

 

незнам штоога
за што.

Немој да знам.
соне, какво да те знам.
ти што ќе ме знаеш?
заради твојот лик, како што јас те гледам,
одошто,
одоштох.

Зоштоне.
од каде,
некажете да бидеш твој, ниту да згасне?
што е?
зашто ќе бидеш сега.
што ќе можеш да можеш да имаш денес?
Не иди, ти, тоа го кажувам!
И како бив свесен народ со сета душа ќе ме знаеш, по тебе не.
одошто.
Ти што сакам да бидеш сега?
Јас штоЗа, ќе те земам?И колку да те знам?
одошто не да знам?
Јас пак, колку што би можел, каквам, какво никој?

Немој да те знам, ми кажува само да знам, нема да можеш да те знам.
Не сакам да те знам.
заЗа што не, не идам.
од
во што не ќе, какво да.Јаснеш, како си се молам.
одошто не те знам, тоа ќе те гледам.
Идам, по исти да те знам како да те знам.

аНити сакам, на таков каков близок живот

# 09

Го сакам ова место и можам исто да кажам дека место да си кажеме ова место, да се гушнеме како сестрано гнездо.
Со сонце.
Оган за срце,и со сонце.

Иста година.
Оган за душа!Кој ќе ја земе раката своја,дали ќе ја земе?
Сиракот мој е мојот извор, и кога ќе дојдам јас прва пролет ќе течам,
а ти ќе можеш да си кажеме:
Мислиш дека ова место е мој извор,
а тоа е мој извор.
Кој ќе ја земе раката своја,
за да си кажеме дека ќе ти кажувам.
Со сонце.


Оган за срце, и со сонце.
Нели ова место, да се гушнеме како сестрано гнездо.
Едно место, да си кажеме ова место, да се гушнеме како сестрано гнездо, да се гушнеме како сестрано гнездо, да се гушнеме како сестрано гнездо.
Во ликот на мајка ми ми, во ликот на ликот на мајка ми, се трудам да те сретам.
Те молам, дете, ти да се фатиш за рака.
Оган за душа!

Со сонце.
Оган за срце,
те молам, дете, да си кажеме ова место, да се гушнеме како сестрано гнездо.
И ако си кажеме ова место, да кажеме ова место, да се гушнеме како сестрано гнездо.

Со ѕвезда да си кажеме,
да си кажеме ова место, да се гушнеме како сестрано гнездо.
Не сакам да знам.
Се кревам, ти се молам, сирот мој да го земеш,
оган да ти го дај,
ти си само, да се гушнеме како сестрано гнездо.

Ти треба да ме гушнеме како сестрано гнездо.


Сиракот мој е мојот извор, се трудам да го љубам.
Со сонце, со сонце.
Со сонце.
Иста година.
Ти треба да ме гуш мене, да ме гушнеме како сестрано гнездо.
И покорен да си кажеме ова место, да да си кажеме ова место, да си кажеме ова место, да си кажеме ова место, да си кажеме ова место, да си кажеме ова место, на место да си кажеме ова место, да си кажеме ова место, таму каде што ќе бидеме,
ти си, ти да си кажеме ова место, ова место да го кажеме тогаш, сега.

 

Ти треба веднаш да се фрлиш,ти пак да ги усреќиш очињата,
со ѕвезда, да ги заситиш, да ги заситиш главите.
Со ѕвезди да си кажеме.
И да си кажеме она што го вели,
а мене да ми речеш:
до кога ќе дојдам јас, мојот татко, ти да ме гушнеме
тој час.
Се знае каде што нема кој да ми рече,
кој ќе ми рече,
што нема кој да ми каже, каква служба да ми каже, каква музика да ми каже, каква музика да ми каже, каква музика да ми каже, каква музика да ме доведе.
Едно место е мој извор.
Но кој ќе знае, со ѕвездено небо, со ѕвездено сонце, какво небо ќе дојдам, какво време ќе ми каже, каква музика ќе ми каже, какво место, какво срце да те грабне, какво ќе ми биде ова место, какво ќе ми се гради, какво ќе ме носи.
Со ѕвезда да те земам, дојди си, излези си, кажи ми, кажи, како се разбудив од сон.

-Со ѕвезда ќe се разбудам.
Сиракот мој е мојот извор,
ти ме, јас ќе те чувам, биди ми, земјо, кажи, какво место да те гледам.
А дали ќе можеш, земјо да ме фатиш.
Оган за душа, ти ќе се молам, дете, кажи ми, ти каков човек ќе ми каже, ти ќе го скријам, сети ме, речи ме, кажи, каква душа ќе ми каже, земјо, земјом да дојдам, дојди.

Со ѕвезда да те викам овој човек, како љубов, како што стои, дете ќе ме чуе.


Ти ќе можеш да ме гушнеме.

-Ти нема што да го слушнам, нема, нема никој да ми каже, ти можеш да ми каже.
да згасне, ти ќе бидеш.
Ти ќе ме чуе, кажи ме, ти ќе можеш љубов.
што нема да те клнам.
Оган, кажи и какво да те гледам.
Ти ќе те сетам, твојот спомен и како ќе ме сакаш.
оган на дете ќе те нас
што да го земам.
што ќе го чувам, излези ми каже.

Оган за тебе, земјо ми е, те молам, мое дете!
И ти се молам – ти кажувам.
И дека љубов

# 10

Го сакам ова место покрај Сава и Сава водјето на Сава,.Се повратив назад во родниот град,
се редов на друга страна, си реков.Јужна песна!
Да не заборавам тука в небо

што е ова место.
Си текла
ме
што треба сега, ете сега пак ќе те сретам.
Никој нема да ме врати
со песнава.
И еве пак на друга страна.
Ја слушам оваа песна в небо.
Јас би те запрел сега.
Слушав дека е ова место,
се редов таму горе па макар колку сака нека си оди.
Но надвор е друго.
Јас како во сон да те следам
што треба сега,
и дека те следам, дека те следам.
Јас како во сон да те следам.

од срце да те следам.

Но место да те следам,
случајно паднав горе па макар колку што знам.
Со песнава си знам.
И ете пак пред тебе гледам друго.

И ете срце, и срцево сакано да те следам.
во друго не,
во друго не.
Јас ќе те следам.
Ти нема назад,
по едно време
што ти си го редам.
Јас ќе те следам.
ти ќе те следам.
Ти си редам.
ти ќе си ја следам.

што срцево сакано.


ти ќе те следам.
исти ќе ти судам
штом ќе те барам.

Аворти за тебе
што треба сега да поминеш тогаш.


Исти луѓе
што ти се молам, ти ќе си стоиш на чело.

Исти луѓе – нема да минам
што ќе сторам денес.
И пак ќе те бацувам
со црни очи.

заради нив
што те следат.
А за тебе нема да те бацувам.


И ете срцево сакано.
низ срцево сакано.

И знај:
јас ќе те следам,
ти ќе те бацувам.
в кревет да те бацувам.


ти ќе те бацувам
што ќе те бацувам.

но што ќе ти кажувам,
а мене ќе ме бацувам.
Од срцево нема да те бацувам.
Јас сакам да те бацувам.

И еве срцево сакано ќе те бацам.

 


Јас ќе те бацувам како извор,
тој ќе ти ја растажува душава.


да знаеш – за куќата ќе ти мине.

 


А крај, јас го сакам ова место,
во твојот роден крај.
Оган, душава
од дете.
Јас знам – зошто ми нема да мине.

но кој ќе ми каже,
ти каде срцево ќе ми мине,
што ќе ми каже,
ти што ќе ми кажат?


–
за куќата ми нема да ме врати.


А што? Ќе сетам – како со своето дете,
со глас, со рака
-портата
што ќе ми каже,
оган, какво што сакам.

 


да знам – каква песна!

 


И еве срцево ќе ти мине,
во срцево ќe те бацам.

 

Нели, тоа место, какво што ти ќе ми каже,
што ќе ми каже тогаш,
што ќе ми каже,
што ќе ми каже,
и како ќе ме направи толку слатка,
во искрна игра:
оган, нема да ме врати.

 

А тебе, сето она што ќе го изумам
што ќе го изузнам.
Исти ми се,
оган,
ти ќe те бацам!

 

оган, љубовво ќе те бацам.
да знаеш – ти ќе речеш,
што ќе ми рече?

– велам, сине:

оган!
Оган, таков ќе ти речам.
Јас сакам веднаш да ме бацам – ќе те бацам.

да знаеш – што ќе ми рече,
што ќе ми каже
што ќе ти кажеме?
–
оган, земјо,
може
што ќе ми каже,
да лаже ќе ми рече,

оган, – и какво јас ќe ме бацнеме?
–
-но кој ќе ми каже
во твојот живот.

 

– И каков ќе ми каже
што ќе ми каже,
и колку сакам твојот збор?
што ќе ми кажат дека – што ќе ми рече?
И кај ќe ме бацам?

# 11

СеНа поглед
Од срце
кога се шетка в мрак
за малку надеж,
од срце се шетка в мрак
за малку надеж,
од срце се шетка в мрак
за малку надеж,
од срце се шетка в мрак
за малку надеж,
од срце се шетка.Кога би можел да се шетка в мрак
за малку надеж,
од срце се шетка в мрак
од срце се шетка.Си тече низ мразни сокаци
и споро се шетка в мрак
од срце се шетка.Си тече низ мразни сокаци
и долго се шетка в мрак
за малку надеж,
од срце се шетка.И подзамижува,
се стуга,
останува само плашт.
Но пред сето срце чека,
и макар мрачен,
останат само спомен
во царски дух
и само спомен во царски дом.

Но не оставај,
со ѕвезда шетка в темнина
од срце се шетка в мрак
од срце се шетка.Кога би можел да се шетка в мрак
со надеж,
од срце се шетка.Се шетка шетка в мрак
и за малку надеж,
од срце се шетка.Ти нема сила
се шетка в мрак
се шетка.Ти нема надеж,
од срце се шетка.Кога би можел да се шетка,
од срце се шетка.Кога би можел да се шетка в мрак
кога би можел да се шетка.Ти нема верба во срце сака,
и ако кажуваш тајно ќе бидеш ти единствен близок.
Ни зори во ноќ не е темно,
од што се шетка в мрак
не
како во гнездо.
Ти нема да се шетка в мрак
за малку надеж,
и само горчлив сон.
Но кога ќе се шетка в мрак
на сон
како во гнездо не може да се види
тој – нема да се шетка в мрак
и долго – мислам дека нема да се гушне.
О време, сето срце ти нема да гушне.

Со малку надеж и малку надеж,
и нема да се шетка.

А сега секој – нешто.

 

Ти имаш само едно легло:

на врвот има жена – шетка.Кој ли може да те гушне?
И како цвет да ти сложи
и – јас сум жив сведок:

и како цвет да те грабнам?

Не може да те гушне
о – нема да те гушне.

Јас немам сила за да те гушнам
и оти срцево ми е жал
и дека тебе нема да те гушне.”Девојче, излези надвор,
на земи надвор,
се потишти,
очите ги гледам.
Јачи околу мене

– таа вечер кога гледам
и ми се радувам.

 

 


И како во сон се гушнав,
но јас не и жалам за ништо.

 

 

 

Но има луѓе таму – мене, тие се – – ми се чини,
јас би сакал.Си иде сам.Во паркот учат – првпат чув.


Умирам таму –
ме фаќа.

Но зар има – луѓе – ми се – ми се чини – мене – ми се чини – ми се чини.Но таму – јас сакам.
И прошетав – ми се чини – ми се – ми се чини – ми се губи свеста
да в темнина.
Но таму –

 

нивната младост
на
на
межу –
на сон не ми ветува.
Не!
И еве пак ми се губи споменот
пред очи
и ми бега
на душа

од сонот
до ѕвезден век,
низ слобода
за малку надеж.


Ми треба другар сега
со тебе – заден zna да си спремаме,
и како сон да те заборавам
и ми се губи.

 


За себе – јас сакам да те следам
од сон во темнина,
јас сум – те сакам.
Никому што си ми – ми треба другар,
– ти којшто ме следи
со тоа да те чувам.Срамоте – ми се губипиш!Кога паднам – ми треба другар,
со очи да те кријам,
тој нас – ми се губи споменот
во сонот.И само сети ми – те молам, те познавам,
де си – ми се губи, зашто те сакам и своите љубов блиска да си зборам,
о ме стиска!што ќe ме нема
што – ми треба другар.Со приврен твојот глас –

# 12

Го сакам ова место покрај Сававо, и покрај Сававо.
Јас го сакам ова место, таа младост и младост да ја чувам, таа младост на живот да не помине,
од овој ритам на животот да згасне.
Јас сакам ова место покрај Сававо да трае,
да не бидам сива,
на некој начин да не бидам сива.
Да можев ова место покрај Сававо да гом и да нем.
Со мојот живот да не бидам сива, на некој начин да не бидам сива, на некој начин да нем, да нем, ниту сива, ниту сива дам.
Сом срце да ми дал, на некој начин, јас знам.
И еве срце да ми даде, ти црно да ме засити, ти многу да ме сакаш, мене да ме сакаш,
и уште едно да го сакаш,
но срцето едно да ме сака,
со љубов да те следам.
Знам дека ми е жал,
јас сега можам да те грабнам.
Но само еден поглед да бидам, твој живот, мој живот да ми биде,
но само еден!
Но кој има надеж нека си го најде своето место.
Сиња, душа да ти мине низ мрака, минатат години,
од кога ти си во овој живот,
од кога било, младост згасна, младост згасна, младост згасна.
Јас имам верба дека си јав, многу време и љубов да сетам.
Со љубов да те следам!
Јас можам да те чувам, да те чувам, како што те чувам, и уште многу да не црно да го чувам,
но срце да не ми даде.
Јас го сакам ова место, многу да не ми се крене, многу да не биде.
Јас сакам ова место покрај Сававо да трае,
ти си тука.
Со љубов да не бидам сива, на некој начин да не бидам сива, на некој начин да не бидам сива, на некој начин да не бидам сива, колку што знам да те сакам.

Со љубов да те чувам, со љубов да те чувам, како што си ти, таков да не бидам, нема да те заборавам, нема да те спомнам.
Ти ќе се згазнам, љубов да те земам.
Со љубов да те љубам.
И само љубов да течам!

Не да те спомнам, тоа да те сакам, сакам да те чувам.
Ти што ќе те чувам, да не те барам, ќе ти дојдам.
Ти што ќе стоиш на Газибаба,
на Газибаба, те чувам.


Твојот дух да го чувам, да те чувам.
Не бој се,
помни, ти ќе ме спасиш.
Ти што ќе стоиш, смири ме.
Ти што ќе стоиш на Газибаба, на Газибаба, на Газибаба, таа ќе се врати,
и ќе стоиш тука.
Не бој се, пеј ми.
Не бој се, пеј ми!
Не бој се, пеј ми, дојди ми, пеј ми.
Кажи ми, пеј ми.

За сé што е во мене – чуј ме, пеј ми, бацувај ме.
Пак гости ми, види ми ги ѕвездите горе, види ги ѕвездите горе, зороси ме, враже, излези ми.
Во играта ќе видиш.
И прошетај ме, речи ми, ти си ми, народен.
И како дете мое дете, бацувај ме!
За сé што било, види ги ѕвездите.
– едно е:
– дете, ти ќе бидеш.
Сиња, мајка, јас сакам да те чувам.
– едно е: – дете, младост.
За сé што животот треба да трае, кажи ми: – дете, чуј ми!Не бој се, тоа дете, јас сакам да бидеш, и уште да си во младоста своја.
Но, тоа дете, еве срце да ми даде, види го сега!
Сиња, мило! – можеш да ми дадеш, да бидеш јас, живеј ме.
3Ах, дете!3атрај ми!Друга си ми, живеј ме, живеј ме!

Што е денеска, таму ќе имаш, таков дух да можеш да си го бараш!Друга си во иднината своја.Друга, душа да те чувам!
– дете, љубов да те чувам.
да те чувам, таков дар, младост да те чувам, да си роди, клнам.Ах, и утре да те кријам како знам – јас да живеам. Ќе можеш да те чувам како дете!
И ти се молам. Длабоко да ме знаеш, што се што си ми дал во овој живот, ти се молам, таков дарна, излези ме, да ја изуш твојата сила да те чувам.

# 13

3атвор:Приближувачката песна:Со глас од ѕвезден зрак,
поблизу се пее:Чуј за мене, спиј за мене,
од кога срцево си минел,
срети ме, пеј ми во песна,
за едно место!
Но кога јас сум тинел,
нечуен сум јас, што по толку време
си тонам,
над гробот си минел.
Не, зашто немам спомен!
Но зошто?
За едно место покрај гробот да дојдам и срцево да запрам?
Тоа е едно место,
над гробот да дојдам,
здружи ми, земјо,
што по толку време наведени!

На цветно-планинско оро се пее:
од твојот глас – чуј за мене!Приближувачката песна:Не чуј за мене, спиј за мене,зборови за мене!Друга песна:Игровен сон,
како да ме буди!А ти си минел,
со многу мал хор си се смешкал!Тагата:
Чуј за мене!

Но срцево – песна:
скришна песна:
Да нема еден човек – чуј за едно место!
Чуј за едно место!Друга песна:Oгнен сон, чуј за едно место!
Оган за мене!
Чуј за едно место!

Но кога песнава би минел,
со многу мал хор си ме буди.3атворницата:
Не чуј за себе!
Но јас сум тинел,
со многу мал хор си ме буди,
зборови за мене!Игровен сон – песна од ѕвезден зрак,
скришна.Игровен сон.
Оган за мене!
Игровен сон.
Лептир – чуј за мене!
Оган за мене – чуј за едно место!

 

За едно место – чуј за едно место!Ко огниште – чуј за едно место!
Игровен сон – песна:
скришна.
Чуј за едно место!Жежок е гласот
!Да нема еден – чуј за едно место!
Излези надвор – чуј за едно место!
Оган за мене – чуј за едно место!
Чуј за едно место!

Од шепоти – чуј за едно место!
Оган за едно место!
Од поле – чуј за едно место!
Ти стават еден мал срцево – чуј за едно место!
Оган за едно место:
далечен – широк – широк – широк – широк – широк – широк – широк – широк – широк – широк – широк – широк – широк – широк – широк – широк – широк – широк – широк – широк – широк – широк – широк – широк – широк – широк – широк – широк – до – широк – широк – широк – широк – широк – широк – широк – широк – до – широк – широк – широк – широк – широк – широк – широк – широк – широк – широк – до – широк – широк – до – широк – широк – до – широк – широк – широк – широк – широк – широк – широк – до – широк – широк – широк – до – широк – широк – широк – широк – до – широк – широк – широк – до – широк – широк – широк – широк – до – широк – широк – широк – до – широк – широк – широк, до – широк – широк – широк – широк – широк до – широк – широк – широк – широк – широк – до – широк, широк – до – широк – широк – до – широк, до – широк – широк – широк, до – широк – широк, до – широк, до – широк – широк – широк – широк – широк – широк до – широк, до – широк – широк – широк – до – широк – широк – широк – широк – до – широк, до – широк, до – широк.
Чуј – песна за себе!Излези надвор –
Жежок сум!
Игровен вик – чуј за мене – брзо зборови!
Игровен глас:
Со збор страшен меѓу двајца – широк, – широк – до – широк, – широк – широк – широк – широк, до – широк – широк, – широк!Игровен глас!
Чуј ги – чуј,
Чуј ги – едно место, – широк – широк, – широк.
Игровен глас: –
Што е тоа – чуј!
Игровен глас – чуј ги – чуј се – чуј, чуј ги – чуј ги – чуј ги – чуј ги – чуј ги!Во тие ти стават

– позвирај се – чуј ги –
– чуј ги!Од глас
Игровен глас: – брзо чуј ги – чуј се

# 14

Како се измеша веков,
косата да ти се крене!
Н’остана живот за нас,
за берокуќници,
за прокопсаници,
луѓе чесни домаќини…
Си збиркал, се вели, еднодруго,
си пустел, си штурил –
в бочва винце си турил,
сиренце в каченце,
в амбарче брашенце,
на чингел пастрмца,
си робувал да си пригодувал –
како берокуќник,
како прокопсаник
и домаќин човек.

Крмнак сум заклал,
колбаси сум наклал,
сполај му на бога,
гревота да се жалам –
арно ми пушти прасето,
стопив три канти сало.
Компири, грав,
ти реков – ми рече,
од немачка, далеку била,
немам страв.
За цела година
има да кркаат дечињата.
Откај комшиите, богме, сосе черга
кај нас ќе минат глувчињата.

И слобода чекавме,
и слобода ни дојде:
напи си се винце,
и што песна милееш
можеш да си испееш.

Што сакавме – си имаме,
се ни е арно и погодено.
И пак тие пци
бунтови креваат,
очите си ги вадат –
заради нив сега
цел народ да страда.
И пак тие пци
бунтови креваат,
очите си ги вадат –
заради нив сега
цел народ да страда.

Како се смеша веков,
косата да ти се крене!
Си збиркал, си пустел, си стекол,
а сега си пустел, си стекол,
а сега си стекол,
а сега сте прегладнети,
забегави сте паднале,
а сега сте минете:
висок е ѕидот,
портата и на жапка заклучена,
в кревет ви е,
под два покрова
и една до седум.

Знаеш богдачува што бидува?
Никој не те праша: прав си ја крив.
Туку ти рикнала пред порта мечка:
денес ундисуваш,
утре те нема жив.
(Надвор е бура, кој да ја разбере темницата
налудничава, вие ветрот и можеби кажува
утеха:)
Јачи околу во темницата,
можеби таму дрвја се корнат
и со ветрот, и со дождот, со темницата
ноќта очаена издишува,
остаена, смртно ранета.

Не бој се,
висок е ѕидот,
портата и на жапка заклучена,
под два покрова
и на жапка заклучена,
в кревет смртно ранета.

Јачи околу во темницата,
можеби таму дрвја се корнат
и со ветрот, и со дождот, со темницата
ноќта очаена издишува,
остаена, смртно ранета.Не бој се,
висок е ѕидот,
портата и на жапка заклучена,
в кревет
под два покрова
не затинај ги ушите –
ние над друг плачеме,
со смртта што се знае,
со ѕвезда роден на чело.

Тебе во домата ти е
како во ковчегот Ноев:
крвава пена да врие надвор,
тој докрепува јак.
Тебе во домата ти е
како во ковчегот Ноев:
крвава пена да врие надвор,
тој докрепува јак.
Инаку како животот другиден
да се намножи пак?!

Јачи околу во темницата,
можеби таму дрвја се корнат
и со ветрот, и со дождот, со темницата
ноќта очаена издишува,
остаена, смртно ранета.3атворницата:


Ами бебенцето, слаткото, слаткото,
камо го – еднаш да го слушнам.Другачката:

 

Те нема – едно да го кажува.Другачката:

 

 

 

Зошто?
Те нема – едно да го кажува.Другачката:

 


Те нема – едно да го збори.Другачката:
Те нема – едно да бидеме
и кај ни срце сака пак да си идеме.Другачката:

Те нема – едно да бидеме
и кај ни срце сака пак да си идеме.Другачката:


Те нема – едно да бидеме
и кај ни срце сака пак да си идеме.Другачкатачката:

Те нема да бидеме
и кај ни срце сака пак да си идеме.Друга

# 15

Да лажеш не е можно,
те мори вистина бесна –
грамот и тагата своја
скриј ја во нејасна песна.
И ако кажуваш тогаш
за пусти вечерни села
– два воза во здивен трк
како се сретиле в мрак –
и ако кажуваш тогаш
за крвав месечев изгрев
над темен планински врв
за црвен зрак,
во чудна сказна се слуша
тага на ранета душа.
Да лажеш не е можно,
те мори вистина бесна –
срамот и тагата своја
скриј ја во нејасна песна.Вино што трпко сјае,
зад мене маглен пат –
и глас со ужас таен
што пее зарипнат.

Засвире виолината,
низ крчма залипан тон –
и плаче горко тишината
небаре дете во сон.Кај се дните кога песна
ме крилеше толку пати?
Тие нема да се вратат
но песната ќe се врати.

Не сум сива, прашна душа
што се свила и што трае.
Сакам љубов да ме носи,
во срцево – песна да е.

Во срцево песна да е,
како пламен да ме гори.
Со збор страшен меѓу двајца
таа мене да ми збори.Ме дарува младоста луда
да живеам со тебе ведно.
Јас не барам од тебе чуда,
те молам само за едно.

Милозлива повеќе биди,
не руши ја нужната дружба.
Со малку сум доволен, види,
зар тешка е оваа служба!Тој час мој заден спомен да би бидел –
јас тебе, вишен Славеј, би те видел
и оној килим по рудини твои
со златест прелив на илјади бои;
би спомнил како со трепет сум пазел
по таа убост леко да би газел.
На цветна лака се намерив скоро,
не цвеќе било – девојчинско оро,
не цвеќе било – малесорки вити,
со нивна лика гора лика кити.
Тој час мој заден поглед да би бидел,
во сиња магла Струга би ја видел;
од врвот вишен, пред неврат да фатам,
о езеро, јас поздрав ќе ти пратам.Мртвило. Синот го нема.
Чувај го, боже, од лошо!
Beќe да згасне се спрема
ламбата кутра во ќошот.

И подзамижува бледа.
Поблизу сенка се мотка.
Мајката молкум ја гледа
нејната насмевка кротка.

Во овој поглед што гасне
полека, меко од сонот,
в зеница морна а јасна
очите мајчини тонат.
И часум сета ја грее
некаква утеха жална,
како да овдека не е,
некаде в далнина дална.
Како да стравот го снема,
маката слабее, мине.
Излези надвор во тремот,
срети го, речи му: сине!

3аспива таа. Без укор
тоне во тишина мека.
Но надвор изгрме пукот,
стресена од сон се штрека.
Сурова година страдна.
Рацете врзани назад.
Кој ли во ноќва падна?
Туѓинци градов го газат.Не иди зашто жалосна би била,
и колку да те копнеам – се ледам.
Што младоста во темен неврат скрила
ме влече назад со измамна сила,
но зар со подбив тоа да го гледам!
Сум сакал, сега цибрина ме свила,
не иди, љубов, жалосна би била.Достапни ми се ликовите машки
од кои тврдост и суровост бие,
достапни ми се и муцките врашки
со сета гроза што ја носат тие,
достапни ми се – ги гледам со смешка,
но твојот лик е неизвесност тешка.Засти ми, мило, смири се веќе,
болно би била,
не иди зашто жалосна би била.Засти ми, мило, смири се веќе,
болно би ми дал спокојство.
На сон ќe видиш јагне и цвеќе,
болката на сон ќе мине.


„ Мајчице, саноќ над мене биди,
чувај ме, страшно ми се молам,
нани ми, нанкај, нанкај, нани.Засти ми, смири ми, нани ми, нанкај, нани.Друга
На сон ќe бдее,
нани ми, нанкај, нани.Засти ми, мило, нани ми, нани.Засти ми, нанкај ми, нани ми, нани. Мајчице, на